พระประยูร อตฺถพนฺโธ อายุ 30 ปี จ.นครราชสีมา
อาตมาเป็นคนติดเพื่อนมาก ตั้งแต่สมัยวัยรุ่น อาตมา เป็นหัวหน้าแก๊งยกพวกไปตีกับนักเลงต่างถิ่นเป็นประจำ เรียกว่าเข้าโรงพัก เข้าโรงพยาบาลเป็นว่าเล่น โยมพ่อ โยมแม่ต้องหมดเนื้อหมดตัว ไปกับการช่วยเหลือลูกที่ไม่ เอาไหนอย่างอาตมาให้รอดจากการติดคุก แต่อาตมาก็ ไม่เคยสำนึก แถมพูดคำแรง ๆ ใส่ จนท่านต้องร้องไห้ เสียน้ำตามาแล้ว
วันหนึ่งอาตมาเห็นป้ายชวนบวชพระ แล้วสะดุดใจมากกับ ประโยคที่ว่า "สักครั้งหนึ่งในชีวิต ทำให้พ่อแม่น้ำตาไหล เพราะปลื้มใจที่ลูกชายบวช" อาตมารู้สึกอยากบวชให้ พ่อแม่ทันที เพราะ นึกถึงตอนที่ทำให้ท่านเสียน้ำตา แต่ ครั้งนี้จะเป็นน้ำตาแห่งความปลื้มปีติ ..แต่ก็เกือบไม่ได้บวช แล้ว เพราะติดปัญหาลางานไม่ได้ อาตมาเลยตัดสินใจ ลาออกไปบวชซะเลย
การบวชทำให้อาตมามีชีวิตใหม่ ทำให้รู้เรื่องราวความ เป็นจริงของชีวิต เรื่องบาปบุญคุณโทษ และวิบากกรรม ต่าง ๆ ความรู้นี้ช่วยดึงให้อาตมาขึ้นมาจากมหานรก โยมพ่อโยมแม่ปลื้มใจมาก ท่านบอกว่าเหมือนได้ลูกชาย คนใหม่ .. สมใจท่านเลย