ให้เรตสมาชิก: 5 / 5
คนในเรื่อง : พรภิรมย์ เพชรไทย วัย 42 ปี
ปูมหลัง : ทำอาชีพอะไรก็เจ๊ง หนี้สิน พะรุงพะรัง
ปัจจุบัน : ทำมาค้าขึ้น ปลดหนี้สินได้หมด มีเงินเหลือเก็บ แม่ที่เป็นอัมพาต เริ่มมีอาการดีขึ้น
ตอนผมบวช มีชื่อและฉายาว่า พระพรภิรมย์ สจฺจพนฺโธ บวชที่ศูนย์อบรม วัดเทพมงคล อ. พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี
ก่อนที่จะตัดสินใจเข้ามาบวช ผมทำ ธุรกิจส่วนตัวมาหลายอย่าง เช่น ขี่รถซาเล้งขายของเก่า แต่ขายไปขายมาก็เจ๊ง ขาดทุนย่อยยับไปถึง 18,000 บาท จากนั้นผมก็ใช้ความมีวิชั่นสอดส่ายหาธุรกิจตัวใหม่ ที่อนาคตน่าจะไปได้ไกล คือ ด้านอาหารการกิน เพราะยังไง ๆ คนเราก็ต้องกิน ดังนั้นผมจึงหันไปทำ ไก่ทอดขายด้วยสูตรกรอบนอกนุ่มในหอมฉุยน่ากินมาก ๆแต่ไม่รู้ทำ ไมถึงขายไม่ดีเลย และพอจะขายได้ฝนก็ดันตก ลูกค้าไม่ยอมออกมาซื้อ หรือพอจะ ขายดีหน่อย ก็ดันมามีคู่แข่ง มาขายไก่ทอดอยู่ติดกันเลย สุดท้ายผมก็เจ๊ง ขาดทุนย่อยยับไปถึง 20,000 บาท แต่..แม้อุปสรรคจะมากขนาดไหน ผมก็ไม่เคยย่อท้อ มุ่งใช้ความมีวิชั่นทำ ธุรกิจตัวใหม่อีก คือ ขี่ซาเล้งขายปลาหมกึ บดปิ้ง ซงึ่ แต่ละวนั ต้องขรี่ ถไปตระเวนหาลกู ค้าไกลมากบ่อยครั้งที่ต้องขี่ข้ามอำ เภอไปขายตามงานต่าง ๆ บางทีไม่มีลูกค้าก็ต้องขี่รถไปซะไกลเลย ทั้ง ๆ ที่อยู่จังหวัดสิงห์บุรี แต่ก็ขี่ไปถึงจังหวัดชัยนาท ขี่จนเหนื่อยมาก กว่าจะขายปลาหมึกได้สักตัว เพราะมันขายไม่ดี
ตอนนั้นผมไม่เข้าใจเลยว่า ทั้ง ๆ ที่ผมก็ไม่ได้ขี้เกียจอะไรเลย หนำ ซ้ำยังขยันทำ มาหากินถึงขนาดนี้ แต่ก็ไม่รู้ทำ ไมครับ..บางวันติดลบถึงขนาดไม่มีข้าวกิน ค่าเช่าบ้านก็ไม่มีจะจ่าย จนสุดท้าย ผมมาทราบข่าวว่า วัดพระธรรมกายเปิดโครงการบวช 7,000 รูป 7,000 ตำ บล ผมจึงใช้ความมีวิชั่นตัดสินใจทิ้งอาชีพที่ไม่เจ๊าแล้วยังเจ๊ง มาสู่ชีวิตสมณะที่สุดเจ๋งกับแจ๋วดีกว่า เพราะผมคิดได้ว่า สงสัยบุญผมคงหมด เพราะทำ อาชีพอะไร ๆ ก็ไม่ขึ้น จึงมาบวชเพื่อเติมบุญให้กับตัวเองก่อน ซึ่งในช่วงบวชผมตั้งใจปฏิบัติมากเลยครับ ฝึกตน ทนหิวบำ เพ็ญตบะ เป็นพระแท้ เพราะอยากโกยบุญไปให้ได้มากที่สุด
พอครบกำ หนดลาสิกขา ผมก็กลับไปทำ ธุรกิจตัวเดิมอีกคือ ขี่ซาเล้งขายปลาหมึกต่อ แต่ปรากฏว่า... ขายดีครับ ..ดีอย่างแตกต่าง ทั้ง ๆ ที่ผมก็ทำ แบบเดิมทุกอย่าง แต่สิ่งที่ไม่เหมือนเดิม คือ ผมไม่ต้องขี่ซาเล้งไปไกลเหมือนอย่างเคย ลูกค้าก็วิ่งเข้ามารุมซื้อปลาหมึกอย่างง่าย ๆ คือ เหนื่อยน้อยลง แต่ได้เงินมากและเร็วขึ้น จนสามารถใช้หนี้สินได้หมด
ต่อมาผมก็มาทราบข่าวดีอีกว่า หลวงพ่อวัดพระธรรมกายท่านจะจัดโครงการบวชแสนรูปทุกหมู่บ้านทั่วไทย ขึ้นอีก พอผมรู้..ก็ไม่ลังเลเลยครับ สมัครบวชครั้งที่ 2 ทันที เพราะติดใจ ที่บุญจากการบวชงวดที่แล้ว ส่งผลให้ชีวิตผมดีขึ้นขนาดนี้ และระหว่างบวชผมก็ตั้งใจฝึกตัว นั่งสมาธิ เพื่อจะเอาบุญนี้ไปต่อวีซ่ารวยเร็วครับ และพอครบกำ หนดลาสิกขา ผมก็ออกไปขายปลาหมึกต่ออีก ซึ่งก็ขายดีขึ้นอีกครับ ดีจนตอนนี้ผมมีเงินเหลือเก็บแล้วครับ
..ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อละครับ บุญจากการบวชพระนี่ส่งผลแรงทันตาเห็นเลย ซึ่งก็ด้วยเหตุผลนี้แหละครับ พอหลวงพ่อจัดบวชเข้าพรรษาแสนรูปงวดนี้อีก ผมจึงกลับมาบวชอีกเป็นครั้งที่ 3 แล้วครับ และที่สำ คัญที่สุด งวดนี้..ผมตั้งใจบวชให้แม่ด้วยเพราะแม่ผมอยู่ ๆ ก็เป็นอัมพาต ผมจึงคิดว่า.. แม่ก็อายุมากแล้ว
กลัวท่านเป็นอะไรไป จึงอยากเอาบุญบวชนี้ช่วยท่าน เพราะบุญบวชพระถือเป็นบุญใหญ่ อานิสงส์มาก และส่งผลเร็ว ซึ่งพอผมบวชก็นึกส่งบุญให้แม่ทุกวัน เวลานั่งสมาธิ นึกถึงหน้าโยมแม่ให้ชัด ๆ นึกท่านให้ ใส ๆ กลางท้อง ตามที่หลวงพ่อท่านสอนและก็อธิษฐานเอาบุญบวชที่ตั้งใจปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ตั้งใจเป็นพระแท้ ส่งให้แม่ไม่ขาดเลย
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่ออีกครับ... จากเดิมที่แม่แย่ลง ๆ ตอนนี้ แม่มีอาการดีขึ้น เริ่มกระดุก-กระดิกตัวได้บ้างแล้วครับ ทำให้ผม HAPPY สุด ๆ เลย ไม่คิดว่าบวชแล้วอะไร ๆ มันจะดีได้ถึงเพียงนี้
อีกทั้ง พระมหามนตรี ฐิตวีโร เจ้าอาวาสวัดที่ผมอบรมอยู่นี้ ท่านก็ดีมากครับท่านสนับสนุนทุกอย่างทุกเรื่อง บอกว่าขอสนับสนุนทุกโครงการ ที่เป็นโครงการของวัดพระธรรมกายเพราะมีแต่โครงการดี ๆ ทั้งนั้น
ยิ่งช่วงนี้ท่านมีความสุขสุด ๆ เลยครับ เพราะท่านบอกว่าจากอดีตที่ผ่าน ๆ มา มีพระบวชจำ พรรษาที่ จ.สิงห์บุรี น้อยมากแต่ปีนี้..มีพระจำ พรรษาเกือบ 100 รูป ท่านมหัศจรรย์ใจสุด ๆ
แถมท่านยังบอกว่า ท่านชอบโครงการนี้มากเพราะสามารถ เข้ามาแก้ปัญหาอบายมุขได้ถึงกึ๋น ถูกจุด ตรงประเด็นเด็ดขาด ฉับไว ถึงใจ ขอให้หลวงพ่อวัดพระธรรมกายจัดโครงการบวชทั่วประเทศแบบนี้ตลอดไปเลยนะครับ...
จากหนังสือ WHY ? ทำไม? ใครๆก็บวชกัน
กองสื่อธรรมะ วัดพระธรรมกาย