ให้เรตสมาชิก: 5 / 5

            เพราะ เราเล็งเห็นว่า ชีวิตของฆราวาสมีสุขน้อยมีทุกข์มาก มีปัญหาร้อยแปด ถ้าเราอยู่ทางโลกจะแสวงหาหนทางไปนิพพานก็ยาก เพราะมีเครื่องกังวลมาก ทำให้ขาด

เวลา แลอารมณ์ในการปฏิบัติธรรม ซึ่งหลวงพ่อมองว่า การ ปฏิบัติธรรมเป็นกรณียกิจ คือ กิจที่เราจะต้องทำอย่างแท้จริง เป็นงานที่แท้จริงของเรา เพื่อแสวงหาหนทางพระนิพพาน

เราจึงได้สละทิ้งทุกอย่างมาบวช

            ชีวิต นักบวชเป็นชีวิตที่ประเสริฐที่สุด เป็นชีวิตที่เอื้ออำนวยต่อการบรรลุธรรมมากกว่าชีวิตทางโลก เพราะปลอดจากเครื่องกังวลต่างๆ ทางโลก จึงมีเวลาทำความเพียร

มากกว่าฆราวาส และได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี มีหมู่คณะที่คิด พูด และทำเหมือนกัน มีเป้าหมายที่จะไปนิพพานเหมือนกัน

วันพุธที่ ๒๘ เดือนกรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๒

จากหนังสือพรรษาวิสุทธิ์....จัดพิมพ์ปี พ.ศ.๒๕๔๒