ให้เรตสมาชิก: 5 / 5

ช่างไม้เกษียณ

       เรื่องก็มีอยู่ว่า มีช่างไม้สูงอายุคนหนึ่งต้องการจะเกษียณตัวเอง จึงบอกความต้องการดังกล่าวกับนายจ้างว่าจะเกษียณ และใช้ชีวิตที่หรูหรากับภรรยา   ถึงแม้ว่าเขาอาจจะเสียดายค่าจ้างที่จะได้รับบ้างก็ตาม แต่เขาก็ต้องการที่จะเกษียณ นายจ้างบ่นเสียดายที่จะต้องสูญเสียช่างฝีมือดีไป แต่ก็ได้ขอร้องให้ช่างคนนี้ช่วยสร้างบ้านให้อีกสัก 1 หลัง ช่างไม้ผู้นั้นตอบตกลง 

        ครั้นพอบ้านสร้างเสร็จก็พบว่ามันเหมือนไม่ใช่งานที่เป็นฝีมือของช่างคนนี้เลยแม้แต่น้อย งานที่ออกมาเป็นงานที่ไม่ประณีต วัตถุดิบที่ใช้ก็ด้อยคุณภาพ มันช่างเป็นการจบชีวิตช่างฝีมือดี ที่ไม่สวยหรูเลย และเมื่อนายจ้างสำรวจงานชิ้นนี้เสร็จ นายจ้างได้ยื่นกุญแจให้ แล้วบอกกับช่างไม้ว่า 

"นี่คือบ้านของคุณ... ผมขอมอบให้คุณเป็นของขวัญ" 

       เมื่อช่างไม้ได้ยินเช่นนั้น ถึงกับตกใจและอุทานกับตัวเองว่า น่าละอายจริงๆ ถ้าเขารู้สักนิดว่า กำลังสร้างบ้านของตัวเองอยู่ เขาก็คงตั้งใจสร้างให้ดีกว่านี้   เช่นเดียวกับพวกเราที่กำลังสร้างชีวิตของตัวเราเองด้วยการสั่งสมสิ่งต่าง ๆ วันละเล็กวันละน้อย และบ่อยครั้งที่เรา ไม่ได้ใช้ความพยายาม อย่างที่สุดในการสรรสร้างชีวิตของตนเอง 

       และเมื่อวัน ๆ หนึ่งมาถึง เราก็จะตระหนักว่า เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นผู้สร้างขึ้นมาทั้งหมด และเมื่อวันนั้นมาถึงเรามักจะพูดเสมอว่า ถ้าเราสามารถกลับไปได้ เราจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้น พวกเราทุกคนก็คือช่างไม้ ในทุก ๆ วัน พวกเรากำลังตอกตะปู ปูกระดาน หรือแม้แต่กำลังเลือกกำแพง ให้กับชีวิตตัวเอง ดังคำพูดที่ว่า 

" ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง" 

       ทัศนคติ และ ทางเลือกต่าง ๆ ที่พวกเราได้เลือกกัน ในวันนี้ก็เสมือนกับการสร้าง "บ้าน" ให้ตัวเอง ดังนั้น จงสร้างบ้านด้วยความฉลาด จงจำไว้ว่า 

จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง 

จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ 

จงเต้น (ร่าเริง)ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่