- ทำไมคุณหมอจึงตัดสินใจเดินทางกลับเมืองไทย

 ผมตั้งใจจะกลับมาตั้งนานแล้ว พอดีเป็นมะเร็งต่อมลูกหมากระยะสุดท้ายทีแรกนึกว่าเป็นนิ่ว

ปัสสาวะมันขัด   พอไปเอกซเรย์ดู ต่อมลูกหมากโตเบ้อเริ่ม  เมื่อรู้ว่าเป็นมะเร็งผมก็ตัดสินใจ

กลับมาตายเมืองไทย อยากกลับมาหาแม่ และอยากกลับมาอยู่ป่าเพราะอยู่ป่าคอนกรีตมา ๓๐ กว่า

ปีแล้ว  ตอนเป็นมะเร็งหนัก   ๆ จะตายแล้วลูกสามคนไปให้กำลังใจ ตอนนั้นผมคิดว่าคงอยู่ไม่

ถึงอาทิตย์

พอลูกเตือนสติว่า ไหนป๋าบอกว่าจะมีอายุอยู่ถึง ๑๒๑ ปีให้ได้ ป๋าผิดคำพูด สู้ไม่จริง  ... นั่น

แหละ จึงได้คิดว่าจะลองสู้ดูสักตั้งไหม มะเร็งไม่เคยให้โอกาสคนครั้งที่ ๒   ผมไปซื้อรองเท้ามา

ฝึกเดิน แล้วคิด ว่าจะแก้เรื่องเครียดยังไง เพราะ ความเครียดเป็นสาเหตุสำคัญของมะเร็งทีเดียว คิด

ไม่ออก นอน ปลงอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบ   คิดว่าถ้ากูตาย ลูกจะรู้หรือเปล่า ใครจะไปบอก เพราะผมอยู่

ในป่าคนเดียว

จนกระทั่ง คิดหาวิธีแก้เครียดได้ คือการคิดแบบตรงกันข้าม เช่นมีคนมาลักวัวเรา ก็ไม่ต้องเครียด

ถือเสียว่าได้ชดใช้กรรมกันในชาตินี้ เพราะชาติที่แล้วกูไปลักของเขามาหรือมีคนด่าเรา ถือเราได้

บุญ  เพราะช่วยให้คนที่ด่าเราหายเครียด ได้ระบายอารมณ์  พอคิดได้อย่างนี้ ตอนหลังคิดอะไร

เป็นตรงกันข้ามหมด   คิดว่าเราต้องมีชีวิตอยู่เพื่อลูกนะ และแม่เรายังอยู่ เราจะตายก่อนแม่ได้

อย่างไร และแม่เราเป็นชาวบ้านธรรมดา ไม่รู้จักรักษาสุขภาพตัวเองแต่เราเป็นหมอ จะมาตายกับ

โรคโง่ ๆ อย่างนี้ไม่ได้ เราอายแม่ อายหมาด้วย หมายังไม่เป็นมะเร็งเลย เมื่อมันเป็นแล้ว ถ้าเรายังแก้

ไม่ได้เราไม่ใช่คน   แต่เราก็รู้ว่าการที่จะสู้ ต้องสู้ด้วยจิต ฝึกจิตให้ได้ เริ่มคิดไปในทางบวก อะไร

ก็ดีหมดทุกอย่าง


- มะเร็งนี่ถือว่าทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปเลย

ใช่ครับ   แต่ก่อนผมเป็นคนดุมาก อารมณ์เกรี้ยวกราด ไม่ยอมคน เหี้ยมมากจนลือชื่อเลย  ผมได้

คิดว่าความเหี้ยม สิ่งแวดล้อม บวกกับการกินอาหารซึ่งผมกินเนื้อแบบฝรั่งตลอดทำให้ผมเป็น

มะเร็ง  แต่พอป่วย เรารู้ว่าจะหายจากมะเร็งได้จิตต้องเปลี่ยน นิสัยการกินต้องเปลี่ยนอย่างเด็ด

ขาดเท่านั้น แหละ ดีวันดีคืน ค่ามะเร็งลดลงอยู่แค่ ๗ จาก ๕๗๑ ซึ่งเป็นค่ามะเร็งระดับสูง  
 
ผมรักษาตัวอยู่ ๓ เดือนกว่า หายเลย โรคอื่นก็พลอยหายไปด้วย เบาหวานก็ไม่เป็น   โรคเกาต์ที่

ต้องกินยามา ๒๐ กว่าปี ตอนนี้หายหมด คิดถึงมันมากเลย คือเรา ไม่กินเนื้อ ไขมัน กินแต่ผัก ผลไม้
เกลือแร่และวิตามิน   ผมอยู่ในป่า อาหารที่กินประจำ คือข้าวกล้องและใบบัวบก บางทีก็มีคนซื้อ

กล้วย ซื้อส้มมาฝากบ้าง


- ทำไมจึงกินเฉพาะข้าวกล้องกับใบบัวบกครับ

 เพราะแถวนั้นไม่มีอะไรจะกิน เราอยู่คนเดียวในป่า ผมอ่านหนังสือเจอว่า คนอายุยืนที่สุดในโลก

เป็นคนจีน ชื่อศาสตราจารย์ลียุนชุง เกิดปี ค . ศ . ๑๖๗๗ ตายเมื่อปี ค . ศ . ๑๙๓๓   เขา

กิน

มังสวิรัติ ที่กินอยู่เป็นประจำคือโสมจีนและใบบัวบก ตอนอายุ ๒๐๐ ปียังไปบรรยายที่

มหาวิทยาลัยซินเกียง ๒๘ ครั้ง ท่านเสียชีวิตตอนอายุ ๒๕๖ ปี หน้าตาท่าทางเหมือนกับคนอายุ ๕๐
ปีแค่นั้น ท่านบอก ว่าเป็นเพราะ อาหารและความไม่เครียด ตามจริงถ้าจะรักษามะเร็ง กินแค่นั้นไม่

ได้ต้องกินวิตามินจำนวนมากช่วยด้วย   แต่ว่าจิตเราได้ เราต้องอยู่เพื่อแม่นะ จิตเราต้องสู้นะ

วันนี้เดิน ๑๐ ก้าว พรุ่งนี้ต้องเดิน ๑๕ ก้าวให้ได้ มะรืนนี้ต้อง ๒๐ ก้าวให้ได้ เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ   ฝึก

หายใจนะอยากจะมี ชีวิตอยู่ อยากจะหาย

แต่ก่อนมีความคิดว่าตายเมื่อไหร่ก็ช่างมัน ทรมานเหลือเกิน ไม่รู้อยู่ทำไม มีแต่สิ่งไม่ดีในโลกนี้

เบื่อหน่ายเหลือเกิน คือมองไปทางไหนก็เป็นลบหมด เดี๋ยวนี้มองอะไรเห็นเป็นสีชมพู สีเขียว สด

ชื่นไปหมด
 
คนด่าก็ยิ้ม มีความสุข ฉะนั้นทุกวันนี้ผมมองโลกในแง่บวก มะเร็งทำให้เราคิดว่า การสู้กับมะเร็ง

ใครชนะมะเร็งได้ เหมือนคนนั้นตรัสรู้แล้ว

พออาการมะเร็งเริ่มดีขึ้น ๆ รู้ทันทีว่าทำไมจิตใจเราเห็นอะไรดีไปหมด   ผมไปสะดุดมีดสะดุด

พร้า เท้าแหกเลย  เรายังขอบคุณมัน ที่ช่วยเตือนสติว่าจะเดินไปไหนต้องระมัดระวังทุกย่างก้าว ที

หลังอย่าซุ่มซ่ามแบบนั้น  คิดเสียว่าเป็นมะเร็งก็ดีนะ ถ้าไม่เป็นมะเร็งเราคงเป็นคนเหี้ยมโหด

เหมือนเก่า


- คุณหมอรักษาตัวอยู่ ๓ เดือนหายเลย ใช้วิธีคุมการกินอาหารและไม่เครียด... ใช่

ไหมครับ

 อาหารเราต้องงดเนื้อสัตว์เด็ดขาดเลย งดอาหารปรุงแต่ง เนื้อปลาก็ไม่กิน  ในช่วงนั้น เราต้อง

ถนอมตับที่สุด เพราะตับเป็นอวัยวะที่เป็นฐานทัพใหญ่  ถ้าตับเราไม่ดี เสร็จเลย ร่างกายจะฟื้นไม่

ได้

ตับสำคัญที่สุด   วิธีถนอมตับคืออย่ากินมาก  อย่าสะสมพิษให้ตับทำงานหนัก อย่าท้องผูก กิน

อาหารโปรตีน  เข้าไปเยอะ ๆ ตับก็ทำงานหนัก   เมื่อตับเราดี  มันสามารถช่วยอย่างอื่นหมด

ไตก็ผลพลอยได้ประโยชน์ด้วย   เดี๋ยวนี้หน้าตาเราสดใส เมื่อก่อนหน้าตาเราโทรม

ดังนั้นความเครียดจึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราต้องจัดการให้ได้

- การหยุดขยายก้อนมะเร็งนอกจากการเลือกกินอาหารแล้ว 

- เรากินวิตามินซีจากส้มเพียงพอหรือไม่ 

 
ท่านทราบหรือไม่ว่าส้มลูกหนึ่งมีวิตามินซีอยู่ ๑๐๐ มิลลิกรัม หมายความว่าต้องกินจากต้น 
 
แต่ถ้าส้มหนึ่งลูก เก็บไว้เจ็ดวัน จะเหลือ ๑ มิลลิกรัมเท่านั้น วิตามินซีหายหมดเลย ดังนั้น